Przejdź do treści strony Przejdź do menu Przejdź do wyszukiwarki Przejdź do mapy biuletynu
Kontrast:
Rozmiar czcionki:
Odstępy:
Reset:
Lektor:

Historia

Powrót

Jolanta Górka

Małgorzata Szczurek

Grażyna Mazur

 

 

 

Pomagamy już 40 lat

 

Historia Publicznej Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej w Oleśnie

 

Niedawno minęło 40 lat od rozpoczęcia działalności pierwszej placówki świadczącej pomoc psychologiczno – pedagogiczną dla dzieci i młodzieży z Olesna i ówczesnego powiatu oleskiego.

Powiatowa Poradnia Wychowawczo - Zawodowa w Oleśnie powołana zarządzeniem ówczesnego Inspektora Szkolnego i rozpoczęła działalność diagnostyczno- terapeutyczną w roku szkolnym 1970/71.

Pierwszym kierownikiem, a następnie dyrektorem poradni była Czesława Sulnicka, która sprawowała tę funkcję przez ponad 21 lat. Po jej przejściu na emeryturę przez rok szkolny 1991/92 dyrektorem była Elżbieta Pajączkowska. Następnie do 1997 r funkcję tę pełniła Zdzisława Hadasik. Po niej stanowisko dyrektora objęła Lidia Nocuń (1997-2003r), a od 2003- 2006 r. dyrektorem poradni była Irena Wojdyło. Od 2006 r. do dziś dyrektorem jest Jolanta Górka.

W pierwszych miesiącach organizacji działalności placówki poza panią kierownik w poradni zatrudniona była jedna osoba- pracownik sekretariatu. Głównym zadaniem poradni było informowanie środowiska lokalnego o powstaniu placówki, jej celach i zadaniach oraz na badaniu potrzeb środowiska odnośnie pomocy psychologiczno-pedagogicznej. W tej organizacyjnej fazie zadbano też o wyposażenie poradni w materiały badawcze, pomoce dydaktyczne, księgozbiór oraz umeblowanie.

Początkowo przez okres około trzech miesięcy poradnia nie miała własnego lokalu. Pierwszy lokal poradni mieścił się przy ulicy Powstańców 14; warunki były bardzo trudne – pomieszczenie składało się z 3 izb o łącznej powierzchni 35 m. kw.

W roku 1975 nastąpiła przeprowadzka poradni do lokalu przy ulicy Jaronia 2. Poradnia przy ul. Jaronia funkcjonowała przez 29 lat . Lokal ten miał zdecydowanie większy metraż, ale mankamentem była zbyt mała liczba pomieszczeń.

Od roku 2004 poradnia ma siedzibę przy ulicy Dębowej 3, w internacie ZSEiO. Z inicjatywy dyrektora poradni w latach 2009-2010 lokal przeszedł gruntowny remont. Gabinety zostały doposażone w komputery i nowe metody diagnostyczne. Powstał gabinet do terapii i zajęć grupowych.

Wróćmy do początków działalności naszej placówki.

Poradnia rozpoczęła działalność w roku szkolnym 1970/71. Terenem jaki wtedy obejmowała był ówczesny powiat oleski. W roku tym poradnia objęła swym oddziaływaniem 63 szkoły podstawowe o liczbie dzieci 8200 oraz podjęła współpracę z trzema szkołami średnimi i wszystkimi przedszkolami w powiecie.

Personel poradni w początkowych latach składał się z trzech pracowników pedagogicznych, w tym kierownika placówki. Przeprowadzono w tym okresie 206 badań dzieci zgłoszonych przez szkoły podstawowe z powodu trudności w nauce oraz badania grupowe 70 uczniów klas ósmych w zakresie wyboru zawodu. Prowadzona była reedukacja 20 dzieci z deficytami rozwojowymi. Pracownicy poradni wygłaszali prelekcje dla nauczycieli i rodziców, przekazując materiały informacyjne Z rozszerzeniem zadań poradni wzrastało zatrudnienie pracowników pedagogicznych.

Dziesięć lat później w poradni pracowało 3 psychologów, 3 pedagogów (plus 3 w niepełnym wymiarze) oraz 3 lekarzy (w niepełnym wymiarze).

W roku szkolnym 2000/01 stan zatrudnienia wynosił 8,5 etatu pedagogicznego: 4 etaty psychologiczne i 3,5 pedagogiczne, 1 logopedyczny.

Od 2009/10 placówka zatrudnia 11pracowników: 5 psychologów, 5 pedagogów( w tym logopedę i neurologopedię), 1 logopedę i lekarza.

W 1975 w związku z reformą administracyjną w kraju zmieniono nazwę poradni na Miejską Poradnię Wychowawczo – Zawodową, gdyż zniesiono powiaty; wtedy też znaleźliśmy się w województwie częstochowskim. Mimo pojawienia się przymiotnika „ miejska” poza miastem terenem działania poradni były gminy: Olesno, Praszka, Rudniki, Gorzów Śląski, Radłów, Przystajń i Panki. Dwie ostatnie gminy w 1992 oku przeszły pod opiekę poradni w Kłobucku.

Od 1999r. rejon jaki obejmuje poradnia to teren powiatu oleskiego - 7gmin; to ponad 80 placówek: przedszkoli i szkół, dom dziecka, 2 ośrodki szkolno-wychowawcze.

Pod opieką oleskiej poradni pozostaje 13 tys. dzieci i młodzieży plus ich rodzice, a także nauczyciele.

Specyficzny charakter pracy stwarza konieczność ustawicznego dokształcania się - jest to zarówno przywilej jak i obowiązek pracowników. Aktualnie zatrudnieni pracownicy pedagogiczni oprócz wyższego wykształcenia mają ukończone studia podyplomowe oraz inne formy doskonalenia zawodowego w postaci kursów, szkoleń, warsztatów, treningów.

Zadaniem pracowników jest diagnoza, opiniowanie i orzecznictwo oraz, co bardzo ważne, zapewnienie dzieciom pomocy postdiagnostycznej: terapii i odpowiednich zajęć oraz pomocy rodzinie. Wsparcie udzielane rodzinie i współpraca ze środowiskiem jest niezbędna, aby pomoc dziecku mogła być skuteczna.

Pracowników pedagogicznych wspierają trzy osoby personelu administracyjnego i pomocniczego.

W oleskiej poradni od samego początku prowadzono reedukację (czyli jak dziś byśmy powiedzieli terapię pedagogiczną), wkrótce podjęto w szerokim zakresie terapię logopedyczną. Jednak przez wiele lat była to jedyna forma bezpośredniej pomocy terapeutycznej.

W przełomie lat 80-tych i 90- tych stopniowo podejmowano prowadzenie grupowych zajęć korekcyjno-kompensacyjnych w przedszkolach w Oleśnie i grupowych zajęć w klasach szkolnych.

W roku 1993 decyzją Ministra Edukacji Narodowej przeprowadzono kolejną reorganizację systemu poradnictwa. Przekształcono poradnie wychowawczo – zawodowe w poradnie psychologiczno – pedagogiczne, które zostały pod tą nazwą do dnia dzisiejszego.

W 1999 r kolejna reforma administracyjna w kraju spowodowała, że Olesno stało się ponownie miastem powiatowym w województwie opolskim.

Od stycznia 1999 roku organem prowadzącym Poradnię jest Starostwo Powiatowe w Oleśnie.

Nowy wiek podyktował kolejne zmiany w funkcjonowaniu poradni. Minister Edukacji 15 stycznia 2001 roku wydaje Rozporządzenie w sprawie szczegółowych zasad działania publicznych poradni psychologiczno-pedagogicznych i innych publicznych poradni specjalistycznych, a także ramowy statut poradni.

Nazwa oraz zasadnicze kierunki działania poradni nie uległy zmianie. Wyeksponowano natomiast nowe treści, które odpowiadały na aktualne potrzeby społeczne. Ponadto rozszerzono profil zatrudnienia - w placówkach mogą pracować: psycholodzy, pedagodzy, logopedzi, socjolodzy, doradcy zawodowi, rehabilitanci.

Kolejne zmiany w regulacji prawnych nastąpiły w 2010 r. - dotyczą one zakresu działalności poradni.

Aktualnie działania te obejmują: diagnozę, konsultacje, terapię, rehabilitację, doradztwo, mediację, interwencję w środowisku ucznia, działalność profilaktyczną i informacyjno-szkoleniową.

Działalność i oferta programowa publicznych poradni psychologiczno-pedagogicznych skierowana jest do dzieci i młodzieży, rodziców i nauczycieli, a korzystanie z ich pomocy jest dobrowolne i nieodpłatne. Wyniki badań są poufne i nie udostępniamy ich osobom postronnym. Wizyta w poradni nie wymaga skierowania. Trafiają do nas nie tylko dzieci i młodzież niepełnosprawna, bardzo często uczniowie z normą intelektualną, a także uczniowie szczególnie uzdolnieni, którzy też wymagają specyficznego postępowania dydaktyczno- wychowawczego.

W pierwszym okresie działania poradni, do czasu przemian w Polsce w końcu lat 80-tych, do poradni trafiały przede wszystkim dzieci, które miały po prostu trudności w nauce lub wymagały pomocy w wyborze dalszego kierunku kształcenia z uwagi na stan zdrowia. W ciągu ostatnich lat narasta ilość dzieci z zaburzeniami zachowania różnego typu. Łączą się z tym problemy rodzinne, problemy całych rodzin dotkniętych niekoniecznie patologią, ale niedostatkiem czy brakiem któregoś z rodziców, ich nieobecnością wynikającą z zarobkowych wyjazdów. Pomimo spadku przyrostu naturalnego nie zmniejsza się, a rośnie ilość zgłaszanych do poradni dzieci. Znacząco wzrasta liczba przypadków kierowania do poradni dzieci z inicjatywy rodziców.

W swoich działaniach poradnia aktywnie współpracuje z dyrektorami szkół i placówek z pedagogami i psychologami szkolnymi, wychowawcami i nauczycielami; ponadto z instytucjami i placówkami pozaświatowymi tj. sądem rodzinnym, kuratorami sądowymi, PCPR, GOPS, Policją (psycholodzy uczestniczą jako biegli w przesłuchaniach nieletnich). Od lat, systematycznie współpracujemy z ośrodkami doskonalenia nauczycieli. Jesteśmy placówką otwartą na wciąż rosnące potrzeby środowisk edukacyjnych i wychowawczych, na nowe metody pracy służące optymalnemu rozwiązywaniu problemów dzieci i młodzieży oraz ich rodziców, a także nauczycieli i wychowawców.

 

Powrót